Ծանոթ ու միարժամանակ անհայտ… Տիբեթի մեռյալների գիրք
ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹՅՈՒՆՏիբեթի մեռյալների գիրքը Հին արևելքի ամենահանելուկային ձեռագրերից մեկն է, որը հասել է մինչև մեր ժամանակներ: Այս արտեֆակտը ստեղծվել է հին մտածողների կողմից և կոդավորված է հատուկ նիշերով ու խորհրդանիշներով:
Սովորական մարդու համար այս բոլոր «հիերոլոգրիֆները» ոչինչ չեն նշանակում և ոչինչ չեն ասում, բայց իմաստունները հին ժամանակներից մեզ հասած այս եզակի գրքից ստանում են սովորական կյանքին վերաբերվող հարցերի պատասխաններ և դրա շնորհիվ բացահայտում «հավերժության մեծ գաղտնիքները»: Միգուցե այժմ մենք պարզապես հենց այդ մեծագույն իմաստության պակասն ունենք հավերժական հարցերի պատասխաններ ստանալու համար: «Բարդո Տխեդոլը» «Տիբեթի մեռյալների գրքի» անունն է: Դա ոչ միայն արևելյան իմաստության յուրահատուկ աշխատություն է , այլ նաև այն ոգևորությամբ ուսումնասիրում են անգամ արևմտյան աշխարհի ժամանակակից փիլիսոփաները և հոգեբանները: Կարդալով «Մեռյալների գիրքը» անհնար է զարմանքը զսպել, քանի որ անմիջապես հասկանալի է դառնում թե ինչքան է այն ժամանակակից և կիրառելի մեր ժամանակի հարցերի պատասխանները ստանալու համար: Տպավորություն է ստեղծվում, որ տիբեթական լամաները, որոնք համարվում են
«Մեռյալների գրքի» հեղինակները, պարզապես զարմանալի հնարավորություններ ու իմաստություն ունեին, որոնց արձագանքներն էլ մեզ են հասել այդ գրքով: Ենթադրվում է, որ այս գիրքը, որը գրվել է մեր թվարկության 8-րդ դարում, նախատեսված է այն մարդկանց համար, ովքեր պատրաստվում են տեղափոխվել «այլ աշխարհ»:
Նպատակը, որը հեղինակները դրել են գիրք գրելիս այն է, որ մարդուն օգնեն հեշտությամբ անցում կատարել ողջերի աշխարհից դեպի «այլ կենցաղի ոլորտներ»: Սակայն ներկայումս արդեն հաստատվել է, որ գրքում տեղ գտած իմաստությունը շատ ավելի լայն է, քան վերը նշված նպատակը: Գրքի հրահանգները նախատեսված են բոլոր կենդանի մարդկանց համար, անկախ նրանից մահվան հեռանկարը նրանց մոտ է թե ոչ: «Բարդո Տխեդոլ»-ում ներկայացված տեղեկատվությունը ազդում է մարդկանց կյանքի վրա բազմաթիվ հոգեբանական ասպեկտներով, հետևաբար, կարող է օգտագործվել ինչպես հասարակ կենցաղային կոնֆլիկտների, այնպես էլ հասարակության գլոբալ խնդիրների լուծման համար: Այն ուղղորդում է մարդուն դեպի «երջանկության» և «իմաստության» ճանապարհ: «Մեռյալների գիրքը» պատմում է այն մասին, որ կյանքի ճամփորդության վերջում յուրաքանչյուր անհատ ակընկալում է «ազատվել» երկրային խնդիրներից: Եվ ըստ «Բարդո Տխեդոլ»-ի փիլիսոփայության այդպիսի «ազատագրություններ» մարդու համար շատ կան, բայց միայն իր ճանապարհի վերջում («Տաո») նա կարող է ազատություն ստանալ Սանսարայի աշխարհների պատրանքներից: Ըստ հին արևելյան ուսմունքների, ազատություն ստանալուց հետո մարդու գիտակցությունը շարժվում է դեպի այլ, ավելի կատարյալ աշխարհներ: «Մեռյալների գիրք»-ը սովորեցնում է, թե ինչպես արագացնել այդ տեղափոխությունը՝ առանց կենտրոնանալու մշտական վերածնունդների և վերակենդանացումների (ռեինկառնացիա) վրա: Այս իմացությունը թույլ է տալիս մարդուն խուսափել իր տանջանքների պատճառները չհասկանալուց:
Կ․Խաչիկյան